DeLis Dúo

Irma Bau chello

Irina Veselova piano

PROGRAMA:

L. V. BEETHOVEN (No 250 Aniversario do seu nacemento)

- Sonata n° 1 en Fa maior Op. 5

- Variacións sobre a Frauta Máxica "Bei männern, welche Liebe fühlen (aos homes que sinten o amor)" de Mozart

- Sonata n°3 en La maior · Op. 69

Beethoven foi o creador da sonata para violonchelo e piano como a entendemos hoxe. Antes, Mozart, Haydn e outros usaban o violonchelo como baixo continuo e non lle deron un papel protagonista.

Beethoven foi o primeiro en considerar o violonchelo como un instrumento solo con diálogos entre os dous instrumentos tratándoos como iguais.

A primeira sonata escribiuna para o rei de Prusia Friedrich Wilhelm II cando tiña 26 anos. É unha sonata moi contrastada, composta por dous movementos. Comeza cunha introdución lenta, como sen envolver, que dá a sensación de ser un movemento independente e así crear a ilusión que a sonata está composta de 3 movementos.

Beethoven compuxo as Variacións sobre A Frauta Máxica en 1801, pouco despois de que a Frauta Máxica fose interpretada en Viena. É posible, pero non necesario, que acudise á ópera e que o animase a volver a ela, porque a súa música penetrou no aire da cidade desde que se estreara, hai dez anos, dous meses antes da morte de Mozart.

A elección de piano e violonchelo é especialmente axeitada, un formato no que Beethoven sempre estivo interesado, xa que compuxo dúas sonatas para piano e violonchelo cando escribiu estas variacións.

As Variacións percorren diferentes estados de ánimo, pasando dun século a outro, das danzas cortesás do século XVIII ao romanticismo do século XIX, expresadas especialmente na melancolía da cuarta variación, e na característica gravidade beethoveniana da pensativa sexta, que , ademais de ser fermosa, é a máis afastada da melodía orixinal.

Cando escribiu a Terceira Sonata fíxoo ao mesmo tempo que a súa quinta sinfonía, ainda que presentan personaxes moi diferentes. Mentres na sinfonía hai debate entre o ser humano e o destino, cun carácter tráxico, a sonata ten un carácter oposto e máis optimista.

"Facía tempo que escribín para esta formación, pero seguía o camiño que comecei coas dúas primeiras sonatas dándolle aínda máis protagonismo ao cello e ampliando o seu rexistro".

De feito, a sonata comeza cunha frase que só toca o violonchelo.

Mais informacion en: http://peregrinosmusicales.com/duo-delis-en-galicia/