O ideario da iniciativa Rompente foi propoñer unha liña de traballo baseada na intervención pública cun concepto da escrita poética de forte carácter vangardista e inovador que viña rachar cos postulados da poesía social, aínda que o colectivo mostrou sempre unha combativa posición política, na liña de ruptura nos primeiros tempos posteriores á morte doXeneral Franco.

Isto plasmouse nun posicionamento abertamente militante na convición de que a palabra poética está vinculada á expresión plástica, musical e escénica e que supuxo unha ampla actividade performática. Baixo o selo de Rompente publicáronse varios libros e houbo unha intensa colaboración con artistas (Menchu Lamas ou Antón Patiño) e músicos (Julián Hernández, de Siniestro Total, ou Henrique Macías, xa falecido).

En 1979,a propósito do Día Das LetrasGlegas adicado a Manoel-Antonio, Rompente edita un explosivo fanzine “Fóra as vosas sucias mansde Manoel-Antonio” na liña contestataria das anteriores publicacións clandestinas “Follas deResistencia Poética” e “Crebar as Liras”.

En 1983, coa publicación de “A dama que fala”(Edicións Xerais de Galicia) o grupo dá porrematada a súa vida pública. Como se podeconstatar nos CVs adxuntos dos tres históricosRompentes (Avendaño, Romón, Reixa)individualmente seguiron a súa actividadeprofesional e artística sempre vinculados ápoesía, o teatro, a música, a produciónaudiovisual e, en xeral, á comunicación.

En outono de 2109, o grupo reaparece noFestival Kerouac de Vigo con “Rompente, apesar de todo”.

Recuperando a súa propia tradición interdisciplinar, Rompente propón un novo espectáculo con textos deRomón, Avendaño e Reixa, na súa maior parte, novos e inéditos para ser presentado nunha xira de 8 eventos en localidades e cidades de Galicia entre os meses de outubro e decembro do 2021. Con toda probabilidade, eses textos formarán unha nova publicación de Rompente nos próximos meses.